راهبرد نجات اقتصاد ایران ( 436 ) چرا اصول گرایان از نامه به رهبری اینقدر خشمگین شدند؟

شکست کامل روحانی و تصرف کرسی های مجلس این امید کاذب در اصول گرایان دامن زد که بی شک بازی انتخابات رئیس جمهوری را هم خواهند برد و جناح مقابل ( اصلاح طلبان ) شکست خورده و سکوت اختیار خواهد کرد؟

درست وسط این شادی کاذب یک دفعه ناقوس وحشتناک و بسیار هشدار آمیز نامه آیت الله موسوی خوئینی به رهبری رشته این امیدها را از هم گسیخت؟

این خشم و هجوم باور نکردنی ریشه در تاریخ بیست ساله اخیر دارد هر بار که یک جناح در مدیریت کشور شکست می خورد با سکوت و گوشه گزینی صحنه را ترک می کرد همین انتظاری که اصول گرایان داشتند؟

اما این نامه نشان داد اولا اصلاح طلبان یک پارچه نیستند مانند گذشته فکر نمی کنند.

دوم اینکه قصد کناره گیری و گوشه عزلت نشینی ندارند هیچ ابتکار عمل و جرات اعتراض و سوال در سطح ملی هم دارند.

این نامه چرت زدن بسیاری را پاره کرد رویا های رنگی بسیاری را در هم ریخت؟

زنگ هشدار عجیبی بود که " دوام " وجود ندارد .

این قسمت بسیاری را عصبی کرد ؟

در واقع شجاعت و جسارت آیت الله خوئینی در نوشتن این نامه وارد شدن در جنگ روانی بود که عاقبت آن بستگی به برخورد سیاسیون کشور دارد؟

این به هم ریختگی و آشفتگی نشان می دهد جناح اصول گرایان هنوز از پختگی و عقلانیت فاصله دارد لذا خود را مبرا از هر گناه و شکست می داند این نیز خیلی خطرناک است.

باید قبول کرد وقتی فاجعه "بحران اقتصادی " با "بحران مشروعیت " و "بحران نداشتن برنامه و مدیریت " همراه شود تلفیق شود می تواند پایه هر حکومتی را برای همیشه ویران کند.

این هشدار اگرچه بی قاعده و بی سابقه  است اما "لازم بود"

ادبیات این طلب همگانی مناسب نیست اما نوشتن آن " واجب کفایی " بود

بالاخره یک نفر باید این نامه را می نوشت.

این زهری روی سفره در بشقاب غذای ما است؟

نتیجه نمی گیرم باید این زهر خورد باید تسلیم شد باید مذاکره کرد خیر منظور اینست:

این "بحران " وجود دارد برای حل آن باید کار اساسی و فوری انجام داد.

این همانند آپاندیس در حال انفجار است باید حل شود قابل به تاخیر انداختن نیست؟

قابل نادیده گرفتن نیست . قابل تاخیر و تعلل نیست؟

این " بحران " باید هم اکنون رسیدگی برای آن تمهیدات بسیاری اندیشید.

باید اکنون برای پشت سر گذاشتن آن بیش از وضع فعلی تلاش کرد.

وگرنه به مرحله یا زهر خوردن یا مرگ خواهد رسید.

این وضع تا کنون در عمر جمهوری اسلامی ایران تا بدین حد وخامت وجود نداشته است؟

پس اصل موضوع نوشتن نامه مستند و جاری است ایشان یک "واقعیت جاری " مطرح کرده.

دوم از آینده محتوم سخن رانده این هم درست است این وضعیت نمی تواند دوام داشته باشد.

سه تقاضای حل و تجدید نظر هم امری نکوهیده و شایسته است.

اما راه حل که سوال بسیاری از اصول گرایان است؟

اگر ایشان راه حلی را مطرح کرده بود بازهم به شدت با آن مخالفت می شد.

چرا که اصول بر مخالفت است هر چه باشد حتی لجاجت می شد.

پس بهتر بود همان بدون ارائه مسیر و راه حل موضوع نامه نوشته می شد.

اگر هر کس دیگری غیر از آقای خوئینی این نامه را نوشته بود اینقدر با مخالفت آقایان روبرو نمی شد.

تاسف اینجاست حمله به ایشان از تاریکی و پای ایشان نوشتن همه قصورات اصلاح طلبان صحیح نیست اسلامی هم نیست هیچ سندی از رهبری ایشان در فتنه 88 یا تجمعات دیگر وجود ندارد.

پس این اتهامات و حملات نقش بر آب و خالی از سند است.

به یاد داشته باشیم قرآن کریم در 

سوره مبارکه مائده آیه ۸

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنوا کونوا قَوّامینَ لِلَّهِ شُهَداءَ بِالقِسطِ ۖ وَلا یَجرِمَنَّکُم شَنَآنُ قَومٍ عَلیٰ أَلّا تَعدِلُوا ۚ اعدِلوا هُوَ أَقرَبُ لِلتَّقویٰ ۖ وَاتَّقُوا اللَّهَ ۚ إِنَّ اللَّهَ خَبیرٌ بِما تَعمَلونَ.

داریم که دشمنی با قوم یا گروهی شما را از دایره عدالت و تقوا خارج نکند.

اما من نه در بسیاری از مواقع با ایشان هم عقیده بودم نه اکنون با ایشان نسبت یا حتی موافق هستم ( با بعضی موافق و با بعضی مخالف هستم )

قصد حمایت یا انکار ایشان را هم ندارم ؟

آنچه به نظرم صحیح عاقلانه و اسلامی است روی میز می گذارم  و به آنان که دل در گرو اسلام دارند توصیه می کنم در الصاق های خویش تفکر کنید بسیاری دروغ هستند یا توسط افراد فاسق بیان شده اند؟

سوق دادن جو عمومی جامعه به رادیکالیسم و تشنج و درگیری داخلی هیچ کمکی به ما نمی کند؟

اکنون وقت صبوری و شنیدن تعقل کردن است نه سینه ستبر کردن پرخاش؟

اکنون وقت پیشی گرفتن از رهبر و صدا بلند کردن آن هم بلند تر از صدای پیامبر ( ولی فقیه ) نیست؟